Armenia #14

Trasa: Goris - Tatev - Sisian

Jeśli poprzednie dwa dni były ciężkie, to ten był super ciężki, chociaż tego nie przewidywałem. Z jednej strony ponad 2 000 podjazdów, ale dystans dużo krótszy niż dzień wczesniej. Okazało się inaczej.

Wyjeżdżam z hotelu kwadrans po 9 i kieruje się w kierunku wyjazdu z miasta. Przez małą pomyłkę nawigacyjną muszę wracać na trasę pokonując prawie 11% ściankę. Za miastem zaczyna się prawie 5-km podjazd. Nie jest zbyt ciężki, chociaż dość mocno grzeje słońce. Po około 16.5 km o 11:00 dojeżdżam do górnej stacji kolejki "Wings of Tatev". W małej kafejce zjadam drugie śniadanie i korzystając z internetu robię kilka pilnych przelewów. Po około 30 minutam ruszam w dół. Czeka mnie prawie 10 - km zjazd do przełomu "Devil's Bridge". Martwi mnie widok klasztoru Tatev, dokładniej widok drogi, która do niego prowadzi. Czeka mnie 6 - km podjazd, który według znaków ma 12 %, do tego w całości szutrowy. Na górze melduję się po niecałych 6h. Na początku zatrzymuje się w małej kafejce na krótki posiłek i uzupełnienie płynów. Po około 30 min idę zwiedzić klasztor, potem jeszcze jadę do oddalonego o 1 km punktu widokowego, z którego jest chyba najbardziej znany widok na klasztor. Około 16:30 wyjeżdżam i kieruję się do wioski Tatev, przez którą prowadzi dalsza droga do Sisian. Po wyjeździe z wioski okazuje się, że trasa prowadzi polną drogą, dość nierówną i kamienistą. Do tego według Garmina czeka mnie 4 km podjazd. Zaczynam mieć małe obawy, z drugiej strony nie mam zbyt dużo opcji do wyboru. Mogę wracać tą samą drogą ze sporym podjazdem, ewentualnie jechac kolejką i kontynuować wietrzną drogą, którą jechałem wczoraj. Oba te warianty nie są do końca pzrekonywujące. Z drugiej strony po 4-km podjeździe czeka mnie 10-km zjazd i to mnie przekonuje do kontynuacji. To był jednak błąd, który kosztował mnie dość sporo sił i czasu.
Podjazd staje się coraz bardziej stromy i w pewnym momencie postanawiam iść z rowerem. Prędkość nie jest dużo niższa, ale zmęczenie tak. Trasę robiłem na ridewithgps.com i miała kolor biały. Liczyłem na jakąś lokalną drogę a to była droga polna. Widziałem co prawda ślady kół, ale o wiele więcej ślady krów i koni. Po około 1.5h krótko przed szczytem podejścia spotykam stado krów i ich właściciela na koniu. Mój rozmówca jest trochę zdziwiony moim widokiem, ale utwierdza mnie w tym, że jest to droga do Sisian. Potwierdza, że czeka mnie kilka kilometrów w dół i około 10 km do asfaltu. Na koniec dodaje, że powinienem dojechać przed zachodem słońca. Początek zjazdu okazuję się dość stromą i mocno zarośniętą drogą, gdzie trudno jest czasami przejechać. W konsekwencji pierwsze kilometry również pokonuję pchając rower. Po około 3 kilometrach droga przechodzi w szutrówkę, którą można juz spokojnie zjeżdżać. Na 53 km dojeżdżam do asfaltu. Jestem zmęczony a jeszcze bardziej spragniony. Wyjeżdżając z Tatev miałem tylko litr wody, która skończyła się dość szybko. Jak na złość nie ma po drodze żadnych źródełek. Na wysokości miejscowości Vorotan robi się ciemno a przede mną jeszcze 20 km jazdy. Na szczęście trafiam na wodę. Jestem totalnie wykończony, część podjazdów pokonuje pieszo. Krótko po 22 widzę przed sobą Sisian, to dodaje mi trochę sił. Do noclegu za Sisian dojeżdżam około 23:00. Jestem totalnie wykończony i zmarznięty. Powinienem jednak wybrać którąś z pozostałych opcji wyjazdu z Tatev.