Trasa: Nowy Dwór Mazowiecki i okolice

Trasa: Henryków-Urocze - Tarczyn

Trasa: Okolice Rawy Mazowieckiej

Trasa: Skarżysko-Kamienna

Trasa:

Trasa: Białystok (Starosielce) - Stanisławowo - Kudrycze - Żuki - Nowosady - Biele - Juchnowiec Kościelny - Białystok

Trasa: Po mieście

Z promu zjeżdżam około 13:30 i po niecałych 30 minutach dojeżdżam do dworca Gdańsk Główny. Zmieniam bilet, idę na kebaba i o 15:40 jadę już w pociągu. Jeszcze tylko krótki dojazd z dworca do domu i będzie po wyprawie.

Podsumowanie
Wyjazd skrócony o 4 dni głównie z powodu przeziębienia i dość niskich temperatur w nocy, na które nie był przygotowany mój śpiwór. Mam jeszcze kilka dni urlopu, więc trochę pojeżdżę.
Zestaw wyprawowy w wersji ultra lekkiej sprawdził się całkiem dobrze. Poniżej krótki komentarz do poszczególnych toreb:

Torba na kierownicę:
- Obok namiotu zawiniętego w matę samopompującą dołożyłem do torby małą reklamówkę z brudnymi ciuchami,.
- Torba opiera się na koronie widelca, który na czas podróży zabezpieczyłem plastrem. Pomimo zabezpieczenia plaster z jednej strony się wytarł a torba zdarła trochę lakieru z korony. Na przyszłość muszę pokombinować z osłoną piankową.

Torba podsiodłowa:
- Generalnie zawierała ubrania i w pełni spełniła swoje zadanie.
- Dopracowania wymaga mocowanie lampki tylnej, obecna miała tendencję do przemieszczania się.
- Jedyny mankament, to ze względu na rozmiary klamr, instalacja torby wymaga odkręcenia śruby mocującej siodełko. Prawdopodobnie przy zastosowaniu sztycy bez offsetu i przesunięciu siodełka do tyłu, odkręcanie nie byłoby konieczne.

Torba w ramie:
- Generalnie najrzadziej otwierana z racji przewożenia części i dętek.
- Ze względu na rozmiary mogłaby służyć do przewodu małej ilości prowiantu.

Plecak:
- Najbardziej uciążliwa część bagażu. Ponieważ nie jest to plecak dedykowany do jazdy na rowerze, całkowicie blokował odprowadzanie potu. Zamiast tego, cały pot wsiąkał w ścianki plecaka przechodząc aż do środka.
- Inwestycja w plecak rowerowy z odpowiednim ukształtowaniem ścianki tylnej powinna poprawić komfort jazdy. W plecaku komieczne jest zapięcie spinające szelki, tak aby zmniejszyć ucisk na ramionach.


W wersji ultralight trzeba przemyśleć każdą rzecz zabieraną ze sobą na wyjazd. W tym przypadku zupełnie nie używałem 2 kompletów strojów kolarskich a brakowało mi ciepłych ubrań cywilnych. Muszę też popracować nad mocowaniem śpiwora do górnej rury i tym samym zmniejszyć ciężar plecaka.

Generalmie wyjazd udany, miałem możliwość zaliczenia jazdy z rowerem w pociągu, na promie, w autobusie. Do tego jedno spanie na dziko i jedno na kempingu. Łączenie mini wyprawy ze startem w zawodach nie jest do końca efektywne. Po przejechaniu ponad 400 km nie zdążyłem się w pełni zregenerować przed startem.

Trasa: Stockholm - Huddinge - Taby - Sorunda - Nynashamn

Wstaję około 08:00, biorę prysznic, doładowuję telefon i powoli szykuję się do wyjazdu. W planie mam dojazd do Nynashamn. Prom odpływa o 18:00, więc nie muszę się spinać z jazda. Z hotelu wychodzę około 09:15 i ruszam w drogę. W centrum miasta widzę znak rowerowy Nynaswegen i zakładam, że jest to droga rowerowa do Nunashamn. Kieruję się zgodnie ze znakami, ale na obrzezdach miasta gubię drogę. Zatrzymuję się na śniadanie w McDonalds, bez paliwa daleko nie zajadę. Trochę kręcę i po jakimś czasie natrafiam na znaki regionalnych dróg rowerowych. Kieruję się się na Huddinge, potem odbijam na Taby, gdzie wjeżdżam na drogę, którą jechałem w poniedziałek. Jest słonecznie i ciepło. W miejscowości Sorunda robię krótką przerwę na uzupełnienie płynów. Kilka kilometrów za Sorundą odbijam w lewo, jadąc dalej drogą 225. Po kilku kilometrach dojeżdżam do autostrady, na szczęście obok prowadzi droga techniczna i ścieżka rowerowa. Około 14:30 dojeżdżam do Nynashamn, zmieniam bilet z piątku na poniedziałek i podjeżdżam do wjazdu na prom. O 16:00 jestem już na promie. Szybki obiad, piwo i jestem gotowy do rejsu.

Trasa: Lindvallen - (samochód) - Sigtuna - Stockholm

Wieczorem po wyścigu postanowiłem zmienić plan wyjazdu i wrócić wcześniej do Polski. Główny powód to przeziębienie, które utrzymyje się od kilku dni. Kilka dodatkowych nocy w namiocie tylko by pogorszyło mój stan. Zabieram się do Sztokholmu z jednym zawodników, który podwozi mnie w okolice Sigtuny. Instaluję ponownie torby i ruszam do Sztokholmu. Teoretycanie mam do przejechania około 35 km, ale ponieważ jadę na wyczuie, kilka razy się gubię. Około 20:00 dojeżdżam do centrum miasta. Ponieważ jest to ostatnia noc, postanawiam przenocować pod dachem. Zatrzymuję się w Backpackers Hotel, który bardziej przypomina hostel niż hotel. Cenowo jest tylko nieznacznie droższy od kempingu, ale dużo bardziej luksusowy.